78. Wielkie rzeczy nie przychodzą od razu – Agata Strzyżewska

Stacja Zmiana

Agata Strzyżewska jest prezeską Fundacji Wszystko Jest Możliwe, youtuberką, która pracuje z ludźmi bezdomnymi w Gdańsku oraz regularnie wyjeżdża do Pakistanu, by pomagać innym. Tam razem z mężem uwalnia ludzi z niewolniczej pracy. Agata opowiada o pracy z bezdomnymi ludźmi, nadawaniu godności drugiemu człowiekowi. Agata opowiada jak zaczęła prowadzić swój kanał na YouTube, bo przecież „ludzie po czterdziestce rzadko zaczynają tego rodzaju projekty”. Metafizyczna opowieść o tym jak małżeństwo z Kaszub może pomagać potrzebującym rodzinom na końcu świata, czyli niezwykła opowieść o wyjeździe do Pakistanu. Bardzo ciekawy podcast o pomaganiu i odważnych krokach, które prowadzą do wielkich rzeczy. Polecam! Kasia(at)stacjazmiana.pl Strona Agaty Strzyżewskiej: http://agatastrzyzewska.com/ Kanał Agaty Strzyżewskiej: https://bit.ly/2smved0 Fundacja Wszystko jest możliwe: https://fwjm.org/ Jak można pomóc? https://bit.ly/2Nl5lBq Definicja pracy niewolniczej, kto to jest niewolnik?: https://bit.ly/2tb6YuI Przypominam rozmowę na temat bezdomności z Piotrem Olechem: https://bit.ly/2sh8Bqc Ciekawe wątki z naszej rozmowy: Robię dużo w społecznej sferze, ale nie było to moim marzeniem, ani nie kończyłam w tym kierunku studiów. Zawsze chciałam być architektem. Często zastanawiałam się kiedyś: po co studiuję fizykę? Teraz już wiem! To zahartowało mój charakter. Kiedy na początku to my kochamy ludzi, to ludzie zazwyczaj odpowiadają nam tym samym: miłością i otwartością. Możemy być trampoliną dla innych ludzi, do czegoś więcej, do ich następnego kroku. Problem jaki napotykamy w pracy z ludźmi na ulicy jest taki, że nam bardziej zależy niż im. Staram siebie nie szufladkować i nie patrzeć na to jak żyją inni, by się nie sugerować, ale robić swoje. Prowadzenie kanału na YouTube nie było dla mnie proste. Ludzie po czterdziestce rzadko zaczynają takie projekty. My sami nakładamy na siebie jakieś bariery i ramy. Stawiamy płoty, których sami nie możemy przeskoczyć. Nasza inicjatywa łączy ludzi, którzy chcą pomagać. Wróciliśmy z pierwszej podróży do Pakistanu mocno przygnębieni ogromem potrzeb tego kraju. Kiedy angażujemy się w pomoc innym ludziom, to nas uzdrawia z egoizmu. Spotkaliśmy ludzi, którzy urodzili się jako niewolnicy. Ludzie wolni się uśmiechają. Niewolnicy nie umieją się uśmiechać. Niewolnik nie ma nadziei, nic go nie cieszy, niewolnik po prostu płacze. Czasami lęk rodziny jest tak wielki, że trzyma nas w jednym miejscu bez możliwości zmiany. To co się dzieje w naszym życiu, nie musi być wcale wielkie w oczach innych. Jeśli masz przekonanie w życiu, że masz coś zrobić, to końmi się ciebie od tego nie odciągnie. Idziesz i to robisz. Możemy robić wspaniałe rzeczy, one dzieją się na poziomie naszego serca i naszych wyborów. Nie potrzeba do tego pieniędzy, bo jeśli ktoś inny zobaczy co robisz, uwierzy w to, to znajdą się też na to pieniądze. Większość projektów, które zaczynaliśmy były bez pieniędzy i bez ludzi. Wydawało się, że tylko my w to wierzymy. Ważne jest to, by wytrwać, nie rezygnować…