Op Gods kompas

Vorming voor elke dag

Een kapitein kan zijn vaarroute bepalen door om zich heen te kijken. Hij ziet de vaarbewegingen van andere schepen. Aan de hand van hun snelheid en richting, bepaalt hij een veilige vaarroute. Tussen de rondom varende schepen, zonder averij op te lopen. Een goede kapitein kijkt echter niet alleen om zich heen, maar ook op zijn instrumenten. Daarmee bepaalt hij richting, afhankelijk van zijn bestemming. Het doel van de kapitein is immers niet om schadeloos wat rond te dobberen maar om de haven te bereiken. Daarvoor moet hij richting kiezen, onafhankelijk van de andere schepen om zich heen. Leven voor Gods aangezicht betekent niet alleen om ons heen kijken op de radar van de gemeenschap waarin wij leven, maar richting kiezen op het kompas van Gods Woord.

In tegenstelling tot onze niet-gelovige tijdgenoten gaat ons wereldbeeld uit van Iemand die tijd en cultuur overstijgt, namelijk God. De puritein Warfield zegt daarover: ‘De calvinist is de man die God ziet. God in de natuur, God in de geschiedenis, God in de genade.’ Het betekent dat je heel diep beseft dat werkelijk alles in de handen van de Heere ligt. Hij regeert Soeverein, Hij is een Koning die het alleen voor het zeggen heeft. Hij regeert als Almachtige.

Leven voor Gods aangezicht, betekent keuzes maken op het kompas van Zijn Woord. Dit veronderstelt een afhankelijke houding, in alle opzichten. Niet het gedrag van onze omgeving is leidend, maar wat de Heere van ons vraagt. De blikrichting van christenen is daarom radicaal anders dan die van de mensen om hen heen.

Wie leert buigen, wordt geconfronteerd met zichzelf in de spiegel van Gods werkelijkheid. De Heilige Geest laat zien wie we zijn in onszelf, buiten Christus. Dood in zonden, verloren. Wie God ontmoet in Zijn ontferming, leert door genade gelovend zien op Christus. Petrus Immens schrijft: ‘Begrijp dan de wezenlijke geloofsdaad eens op deze wijze: De Heilige Geest, Die hier alleen de Werkmeester van is, geeft de zondaar twee ogen. Met het ene ziet hij zichzelf en met het andere de Heere Christus.’

Wie zo op Jezus ziet, leeft niet langer op de radar van de leefomgeving, maar met Hem als Kompas voor ogen. Bewust van eigen blindheid, verwachtingsvol levend van genade. Dat maakt ons koninklijk onafhankelijk van mensen en kinderlijk afhankelijk van de Heere.