نوری‌زاده : برای اسرائیل بعد از غزه نوبت حزب‌الله و سپس نوبت حکومت ایران است

چشم‌انداز روز

نوری‌زاده : "برای اسرائیل جنگ با غزه خاتمه نخواهد یافت. بعد از غزه نوبت حزب‌الله است و بعد از حزب‌الله نوبت جمهوری اسلامی ایران. ماجرای کرمان هم کار اسرائیل بوده برای زدن کل فرماندهان سپاه و نیروی قدس... حتا اگر حزب الله لبنان هدف حملۀ اسرائیل قرار بگیرد، حتا اگر اسرائیل تمام تأسیسات اتمی و نظامی ایران را بمباران کند، جمهوری اسلامی وارد جنگ با اسرائیل نخواهد شد..."

جنگ غزه وارد چهارمین ماه خود شد. وزیر خارجۀ آمریکا نیز برای چهارمین بار وارد منطقه شده و هدف خود را همچنان پیشگیری از سرایت جنگ به کل منطقه اعلام کرده است. یعنی : پیشگیری از جنگ با ایران و نیروهای نیابتی آن در خاورمیانه، و الا اعراب، از اردن و مصر تا حتا سوریه و قطر عملاً از دخالت در منازعه اسرائیل و حماس فاصله گرفته‌اند. با این حال، جمهوری اسلامی ایران نیز که ٤٥ سال است صدها میلیارد دلار صرف ایجاد و حفظ همین گروه های نیابتی، از حزب الله تا حشدالشعبی و حماس و حوثی‌ها... کرده، آنهم ظاهراً برای نابود کردن اسرائیل یا مثلاً "آزادی قدس"، عملاً دست به عصا است. علت این احتیاط و خویشتنداری چیست؟

علیرضا نوری‌زاده، روزنامه‌نگار و تحلیلگر مسائل ایران و خاورمیانه، در پاسخ به این پرسش و پرسش‌های دیگر از جمله گفته است :

"جمهوری اسلامی ایران از آغاز تا امروز ، از زمان نخستین سفر عرفات به ایران تا محمود عباس، به جای کمک به فلسطینیان فقط در میان آنان گروه‌های رقیب ایجاد کرده و هرگز نیز در پی جنگ با اسرائیل نبوده است. برغم ضربات سختی که اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران وارد آورده، تاکنون حکومت تهران یک فشنگ هم به سوی اسرائیل شلیک نکرده است.

هر چه حکومت ایران در این بیش از چهار دهه انجام داده تهییج بوده و مشتی شعار علیه اسرائیل که آنهم به ویژه پس از توافقات اُسلو آب به آسیاب افراطی‌های این کشور ریخته و به زیان صلح میان اسرائیل و فلسطین تمام شده است.

سقوط اتحاد شوروی و مهاجرت میلیون‌ها یهودی روسیه و اوکراین به اسرائیل این روند را تشدید کرد به طوری که جای دولت‌های سوسیالیست، میانه‌رو و صلح‌جوی اسحاق رابین و دیگران را افرادی نظیر آریل شارون و بنیامین نتانیاهو گرفتند. به موازات این تحول جمهوری اسلامی نیز به کمک های خود به نیروهای نیابتی و همچنین بر شمار آنها افزود و شعارهای اسرائیل ستیزانه‌اش را تشدید کرد صرفاً با این امید و هدف که مزاحمت‌هایی برای اسرائیل ایجاد کند بی آنکه با آن وارد جنگ شود.

درست است که در ماجرای غزه آتشبیار معرکه سیدعلی خامنه‌ای بوده است. اما، خامنه‌ای به محض این که احساس کرد که ممکن است آتش این جنگ دامان او را نیز بگیرد به سرعت عبایش را جمع کرد و گفت : "ما نبودیم و دخالتی هم نداشتیم..."

اما، این تمهیدات از نظر اسرائیل بی اثر است. برای اسرائیل جنگ با غزه خاتمه نخواهد یافت. اسرائیل حاضر نیست این جنگ را به همین سادگی خاتمه دهد. بعد از غزه نوبت حزب‌الله است و بعد از حزب‌الله نوبت جمهوری اسلامی ایران. الان هم اسرائیل دارد همچنان ضربه می زند. برای نمونه، من باور نمی‌کنم که ماجرای کرمان کار داعش بوده است. کار اسرائیل بوده است. قرار بوده فرماندهان ارشد سپاه پاسداران و نیروی قدس همگی هدف قرار بگیرند و اگر "ندای غیبی" در آخرین لحظات از سوی برخی سرویس‌های خارجی (ای بسا روسیه یا آمریکا یا یک قدرت خارجی دیگر) فرماندهان سپاه را از سفر به کرمان منصرف نساخته بود، ای بسا این طرح عملی می‌شد. در هر حال، اسرائیل گریبان جمهوری اسلامی را به این سادگی رها نخواهد کرد و ما در آینده شاهد ضربات بسیار سنگینی خواهیم بود...

اگر از برخی اقدامات نمایشی نظیر در کردن چند پهپاد و راکت از سوی حوثی‌ها و حزب‌الله و حشدالشعبی صرف‌نظر کنیم (چون همۀ این‌ اقدام‌ها جهت گمراه کردن افکار عمومی صورت می‌گیرد) جمهوری اسلامی ایران در جنگ جاری غزه حتا نیروهای نیابتی اش را حقیقتاً وارد جنگ نکرد.

خود حزب الله لبنان نیز به هیچ وجه مایل نیست وارد جنگ با اسرائیل شود. چون اگر چنین جنگی روی دهد، اسرائیل تا قلب بیروت پیش خواهد رفت، هر چند شخصاً معتقدم که اسرائیل این کار را در فرصت مناسب انجام خواهد داد. نیروهای نیابتی نه برای جنگ با اسرائیل که برای اشغال کشورهای منطقه و برافراشتن پرچم ولایت در آنها به وجود آمده‌اند. در لبنان برافراشتن پرچم ولایت عملاً ناممکن است، ولی در عراق و یمن این کار تا حدودی صورت گرفته است...

در نظر بگیرید در همین ماجرای غزه، از ژاپن تا بورکینافاسو و حتا در خود آمریکا در دفاع از حماس یا علیه اسرائیل تظاهرات برگزار شد، الا در جمهوری اسلامی ایران. شعار "نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران" عملاً در ایران پیاده شد و این نشان دهندۀ شکست رژیم اسلامی در جلب توجه و افکار عمومی داخل نسبت به محوری‌ترین شعار و ادعای ایدئولوژیک حکومت است.

الان در تمام دنیا اسرائیل از هر سو آماج انتقاد است. الا در ایران. در ایران، تنها منتقد حکومت اسلامی است و نه مردم و برای من این بسیار قابل تأمل است : مردمی که روزی از عرفات در تهران استقبال کردند، امروز به فلسطین پشت کرده‌اند. پشت کرده‌اند، چون می‌دانند که رژیم جمهوری اسلامی ایران به مصلحت مردم ایران و مردم فلسطین عمل نمی‌کند. من یقین دارم که مردم ایران دیگر هرگز پشت رژیم اسلامی و ماجراجویی‌های آن در منطقه نخواهند ایستاد. نخواهند ایستاد چون می‌دانند که این حکومت هدفی جز ایجاد آشوب و بلوا برای ماندن ندارد.

حتا اگر حزب الله لبنان هدف حملۀ اسرائیل قرار بگیرد، جمهوری اسلامی ایران به نشانۀ تسلیم دست‌هایش را بلند خواهد کرد. حزب الله هم از میان برود، رژیم یک نیروی نیابتی جدید جهت صدور انقلاب جایگزین آن خواهد کرد. آنچه مسلم است این است که جمهوری اسلامی هرگز وارد جنگ با اسرائیل نخواهد شد، حتا اگر اسرائیل تمام تأسیسات اتمی و نظامی ایران را بمباران کند."